W ostatnich latach coraz częściej mówi się o epidemii krótkowzroczności, ponieważ szybko rośnie liczba osób z tą wadą wzroku. Krótkowzroczność występuje obecnie u coraz młodszych dzieci. Poznaj listę objawów, które rodzice powinny znać, by rozpoznać krótkowzroczność u swojego dziecka.
Krótkowzroczność – co to?
Krótkowzroczność, określana też jako miopia, to jedna z wad wzroku. Charakteryzuje ją niewyraźne widzenie z daleka, a dobre obiektów będących blisko. Tę wadę refrakcji koryguje się za pomocą soczewek okularowych ujemnych, tzw. “minusów”. Krótkowzroczność najczęściej wynika z nadmiernego osiowego wydłużenia gałki ocznej.
Przyczyny krótkowzroczności
Czynniki predysponujące do rozwoju krótkowzroczności wydają się być złożone. Specjaliści umownie wyróżniają ich dwa rodzaje: genetyczne i środowiskowe. Duży wpływ na wystąpienie krótkowzroczności u dziecka mają czynniki genetyczne. Jeśli rodzice są krótkowidzami, to z dużym prawdopodobieństwem ta wada wzroku wystąpi także u dziecka.
Istotny wpływ na rozwój krótkowzroczności mają też czynniki środowiskowe. Zaliczamy do nich długotrwałe patrzenie na przedmioty znajdujące się w bliskich odległościach, np. korzystanie ze smartfona, czytanie oraz spędzanie większości czasu w zamkniętych pomieszczeniach, a stosunkowo niewiele na zewnątrz w naturalnym oświetleniu.
Objawy, które rodzice powinni znać
Istnieje wiele objawów, po których możemy rozpoznać, że dziecko ma problem ze wzrokiem. O występowaniu krótkowzroczności mogą świadczyć:
- mrużenie oczu – najbardziej charakterystyczny objaw krótkowzroczności
- pocieranie oczu
- niewyraźne widzenie obiektów będących daleko(np. problemy z odczytywaniem tego, co znajduje się na tablicy w szkole)
- przybliżenie się do przedmiotów, żeby widzieć wyraźniej np. do ekranu telewizora
- wpadanie na przedmioty, potykanie się
- unikanie zabaw ruchowych, uprawiania sportu (np. ze względu na niewyraźne widzenie zbliżającej się piłki, co utrudnia jej złapanie)
- bóle głowy
Na co jeszcze zwrócić uwagę?
Czasami pierwsze objawy pogorszenia widzenia można przeoczyć. Ważne, żeby rodzic obserwował dziecko, a nawet dopytywał o występowanie wspomnianych wyżej dolegliwości. Dziecko może nie być świadome, że widzi niewyraźnie, że można widzieć lepiej. Dlatego wiele z nich nie będzie zgłaszało żadnych objawów.
Istotne jest wykonywanie regularnych badań wzroku, nawet mimo braku dolegliwości. Dzięki temu krótkowzroczność może zostać wykryta na wczesnym etapie. Wzrok dziecka warto badać co najmniej raz na rok, a w okresie intensywnego wzrostu czy w przypadku występowania krótkowzroczności w rodzinie, nawet co pół roku.
Powikłania krótkowzroczności
Krótkowzroczność to nie tylko niewyraźnie widzenie z daleka czy konieczność noszenia okularów z grubymi soczewkami. To także wada wzroku, która może szybko się zwiększać i wiąże się z ryzykiem powikłań, takich jak odwarstwienie siatkówki czy jaskra, mogących prowadzić nawet do utraty widzenia. Dlatego nie można jej bagatelizować i należy przestrzegać zaleceń specjalisty – nosić zalecaną korekcję, stosować metody spowalnia krótkowzroczności, zadbać o modyfikację stylu życia oraz regularnie wykonywać badania wzroku.
Czy krótkowzroczności da się zapobiegać?
Niestety nie mamy wpływu na genetykę, a występowanie krótkowzroczności w rodzinie zwiększa ryzyko jej rozwoju u dziecka. Z drugiej strony czynniki środowiskowe przyczyniające się do rozwoju krótkowzroczności możemy modyfikować. To znaczy, wprowadzając działania profilaktyczne jest szansa, aby zapobiec rozwojowi tej wady wzroku u dziecka. Co zatem warto robić? Zadbać o aktywność fizyczną i spędzanie czasu na zewnątrz, w naturalnym oświetleniu, minimum 2 godziny dziennie. Ograniczyć czas używania telefonu, tabletu. Zwrócić uwagę na higienę pracy wzrokowej, czyli odległość oczu od ekranu, postawę ciała i robienie przerw od ekranu. Przerwy można wzbogacić o ćwiczenia na wzrok i rozluźnienie oczu.
Krótkowzroczność dotyczy coraz większej liczby dzieci. Warto wiedzieć, jak się objawia i jak zapobiegać jej rozwojowi, zwłaszcza u najmłodszych.
